လူသားေတြကို ခ်စ္ခြင့္ေပးၿပီးမွ ဆံုဆည္းခြင့္ permission မခ်ေပးတဲ့
ေလာကကဓံ…

မုန္းတီးခြင့္ေပးလိုက္ၿပီးမွအတူရွိေနေစတဲ့
ေလာကဓံ…

ၾကင္နာသလိုလိုဟန္ေဆာင္ၿပီးမွ ေနာက္ေက်ာဓားနဲ႔ထိုး ေခ်ာက္ထဲတြန္းခ်တတ္တဲ့ ေလာကဓံ…

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တနင့္တပိုးေပးၿပီးမွရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးတတ္တဲ့
ေလာကဓံ…

အိပ္မက္လွလွေလးေတြ မက္ခြင့္ေပးၿပီးမွ လႈႏႈိးဖ်က္ဆီးတတ္တဲ့
ေလာကဓံ…

မင္းေၾကာင့္ ကြဲကြာၾကရ
မင္းေၾကာင့္ ေၾကကြဲၾကရ
မင္းေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကရ
မင္းေၾကာင့္ မုန္းၾကရ
မင္းေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အိပ္မက္ေတြ ပ်က္သုန္းၾကရ
မင္းေၾကာင့္ ငိုၾကရ၊ ရယ္ၾကရ
မင္းေၾကာင့္ ဘဝတစ္ခုလံုး ေပ်ာက္ဆံုးၾကရနဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ေနေပမဲ့

မင္းကေတာ့ ပိုေနၿမဲ၊ က်ားေနၿမဲအတိုင္း ေလာကႀကီးကို ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ေနခဲ့တယ္ေနာ္

ကဗ်ာဆရာ “ရင္မင္းသစ္” ေျပာသလို မင္းဟာ လူသားေတြကို
ကံစမ္းမဲ ႏႈိက္ခြင့္ေပးတယ္ဆိုရင္…
ေသခ်ာတယ္ အားလံုးဟာ ဗလာမဲေတြခ်ည္း ျဖစ္မွာဘဲ

အခ်စ္ကို အမုန္း
အၿပံဳးကို မ်က္ရည္အၿဖစ္
မ်က္လွည့္ၿပေျပာင္းလဲဖန္ဆင္းတတ္တဲ့မင္းကို
အံ့ၾသလြန္းလို႔ ခ်ီးမြမ္းခ်င္ေပမဲ့
ရင္ထဲက စကားတစ္ခြန္းငါေျပာခ်င္တာက…

နင့္ကို ငါမုန္းတယ္တဲ့…

ဝိုင္
၂၉ ၊ ၄ ၊ ၂၀၀၇
၂၃ နာရီ ၂၇ မိနစ္



ဝန္ခံခ်က္။ ။ရင္မင္း၏ “သူဖန္ဆင္းေသာ ေလာကဓံ” ကဗ်ာမွ ကံစမ္းမဲ ႏႈိက္ခြင့္ေပးတယ္ ဟူေသာ စာသားအား ကိုးကားခ်က္အျဖစ္ ယူသံုးထားပါသည္။